در نگارش یادداشت زیر ملاحظات زیادی در نظرم بود و سعی کردم نوشتار را طوری به سامان برسانم که خالی از طعن و نقدی باشد که باعث رنجش خاطری شود. با این وجود، از همه کسانی که از این یادداشت، احتمالاً مکدر میشوند، عذرخواهی میکنم.
****
تردیدی نیست که آموزش و پرورش اردکان، در زمینه آموزش و کسب رتبه های برتر آموزشی در استان و کشور حرفی برای گفتن دارد. شهرت کشوری استان یزد در این زمینه، برای هر کسی که دستی در این زمینه دارد، قابل افتخار است.
بارها و بارها اخبار بازدید معلمان و مسئولان آموزش و پرورش نقاط مختلف کشور از مدارس و ادارات یزد و اردکان را شنیده ایم.
اما غرض اصلی این یادداشت آن است که در زمینه تربیتی و پرورشی هم شهرستان و استان، این افتخارات را دارد؟!
از آمار خبر ندارم، (با توجه به سوابق کاری، شاید اعتمادی هم به برخی آمار نداشته باشم!) اما پسرم دو سال در قم درس خوانده و دوسال در اردکان؛ دو سالی هم که در اردکان درس خوانده، در بهترین مدارس اردکان بوده است؛ از لحاظ علمی هم مشکل خاصی نداشته و همواره در رتبه سه نفر اول کلاس قرار داشته است.
اما آن مقداری که بنده پی بردم، از دو مدرسه ای که پسرم درس خوانده، و نیز از پرسشهای مکرری که از معلمان شاغل و بازنشسته، برخی مسئولان فعلی و سابق، تعدای از مدیران و مربیان پرورشی داشته ام، این نتیجه برای بنده مسلم و قطعی شده که اهتمام به مسائل تربیتی و پرورشی در این شهر، به شدت کم رنگ است.
آن مقداری هم که دیده میشود، غالباً فاقد ابتکاری خاص و صرفاً در راستای بخشنامه های الزامی استانی و کشوری است.
در این فرصت، مطلقاً قصد ندارم زحمات اولیای مدارس و معلمان محترم را نادیده بگیرم، بلکه میخواهم بر این نکته تأکید کنم که به صورت وحشتناکی علم زدگی در مدارس اردکان حاکم است و همه ابعاد دیگر آموزش و همه ابعاد پرورشی مورد انتظار را تحت الشعاع خود قرار داده است.
از منظری دیگر میتوان چنین پرسید که بارها و بارها افرادی از سراسر کشور از مدل آموزشی استان و شهرستان بازدید کرده و الگوگیری کرده اند؛ اما این سؤال مهم هم وجود دارد که چند بار اولیای آموزش و پرورش اردکان از سایر مدارس کشور که در روشهای تربیتی و برنامه های فرهنگی موفق و متفاوت بوده اند، بازدید کرده اند؟!
آیا همچنان صرفاً به موفقیتهای آموزشی اکتفا میشود و قرار است همچون گذشته فعالیتهای فرهنگی تحت الشعاع این رویکرد باشد!
شاید اطلاعات بنده از فعالیتهای آموزش و پرورش اردکان، در حوزه فرهنگی و تربیتی و پرورشی کم باشد، اما با مقایسه ای که با مدارس قم انجام میدهم، تفاوت فوق العاده زیادی را می بینم.
امید که تغییری صورت گیرد! البته اگر قضاوت بنده، غیرمنصفانه یا نادرست است، یا اگر این یادداشت باعث رنجش فرد یا صنفی میشود، باز هم پوزش می طلبم.
غالباً بی مهابا، نظراتم را مینویسم اما اعتراف میکنم که این یادداشت را با ترس و لرز نوشتم و بالاخره امروز بر بیش از یک هفته تردید برای نشر آن، غلبه کردم. توکل بر خدا.
